رنسانس جنبش فرهنگی بود که در اوایل سده چهاردهم در ایتالیا شروع شد. واژه‌ی رنسانس از واژه‌ی لاتین به معنی «تولد دوباره» اقتباس شده است. طی این دوران توجه به هنر، ادبیات، علوم و اکتشافات جهانی جان تازه‌ای گرفت. مردم با واکنش علیه فرهنگ کلیسایی قرون وسطا، ارزش‌های تازه‌‌تری را در جهان انسانی یافتند. حدود قرن هفدهم که دوران رنسانس به پایان رسید، تصور مردم از جهان کاملا عوض شده بود.
میکل‌آنژ، هنرمندی به تمام معنا رنسانسی بود. او مجسمه‌ها را چنان زیبا می‌تراشید که سنگ‌ها زنده به نظر می‌رسیدند. میکل‌آنژ چندین عمارت و میدان عمومی در زادگاهش ایتالیا طراحی کرد، اما با مجسمه‌ی سوگ مریم و مجسمه‌ی معروف داوود، که از سنگ مرمری عظیم ساخته شده‌اند، به شهرت رسید. طرحی که یاد میکل‌آنژ را در ذهن مردم زنده نگه داشته است، طرحی است که او کم‌تر از دیگر طرح‌هایش به آن علاقه داشت: نقاشی سقف نمازخانه سیستین.
نویسنده: باربارا ای. سامرویل
مترجم: شیوا مقانلو
گوینده: آرمان سلطان زاده
ناشر صوتی: آوانامه
ناشر متنی: انتشارات ققنوس
هیچ دیدگاهی ثبت نشده است
برای ارسال دیدگاه وارد حساب کاربری خود شوید.